özledim seni...
ayrılık yüreðimi uyuþturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuþturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduðunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttıðını
yeni yeni anlıyorum
Yokluðun,
Hatırladıkça yüreðime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boþluða
Sabahları seni okþayarak baþlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baþ baþa konuþmaları özlüyorum;
oynaþmalarımızı,
yürüyüþlerimizi,
sevimli haþarılıðını,
çocuksu küskünlüðünü...
Nasılda serttin baþkalarına karþı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuþak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okþayıþına bırakırken
Gitmeni asla istemediðim halde
buna mecbur olduðunu görmek
ve sana bunları söylemeden
'git artık' demek
'beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuþacaksın mutluluða'
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaþtıðımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladıðım kalbime söz geçirmek....